Wie er open voor staat, leert van zijn ervaringen. In de 31 marathons die achter me liggen heb ik al aardig wat geëxperimenteerd met nieuwe ervaringen. Zo zag ik, alweer een jaar of tien geleden, ultralopers (lopers op de Europese kampioenschappen 100 km in Winschoten) de ene na de andere colafles leegdrinken. Het koolzuur was er tevoren uit verwijderd en ook was suiker toegevoegd. Veel ultralopers gebruikten deze dorstlesser. Het was warm die dag en ik hoorde dat sommigen wel zeven liter cola dronken. Ik liep daar de marathon en echt, wat gaan die gasten hard: ik werd heel wat keren door ultra’s finaal weggelopen. Dus ik de volgende keer ook cola proberen. Het beste leren gebeurt door afkijken – elke jongere doet het daarom graag. Nou, toen ik de keer erop ook ging lopen met cola viel mij dat vies tegen. Op de een of andere manier bleef het maar klotsen in mijn buik. Neen, ik vond het helemaal niets.

Afgelopen zondag, Midwintermarathon Apeldoorn, had ik een paar nieuwe ervaringen die me wel goed zijn bevallen.

Een: meestal eet ik ’s morgens mijn gewone ontbijt en neem ik vlak voor de start een banaan (veel lopen starten in de ochtend). Nu heb ik een uur voor de start ook nog twee stevige boterhammen gegeten plus een banaan bij de start. Meer maagvulling vooraf dus, maar net niet alles op het laatste moment. Is me heel goed bevallen.

Twee: ik heb een hekel aan kou en dus loop ik vaak met net teveel kleren aan. Meestal vind ik dat wel lekker maar zondag heb ik na 20 km mijn windjack uitgegaan. En ja, het ligt zo voor de hand, maar ik had toch de ernstige ervaring dat ik mijn warmte nu beter kwijt kon.

Drie: meestal heb ik van die koolhydratengelletjes die je moet aanlengen met water. Via onze Harm-Jan die ook liep, maakte ik kennis met gelletjes van het merk SIS die wat groter zijn en ook water bevatten. Hoef je dus niet te wachten op een drinkpost voor het verdunnen.

Vier: gewoonlijk neem ik onderweg een paar van die gelletjes en verder banaan en soms een krentenbol (Oké het kost even een lunchpauze onderweg maar dan heb je ook wat). Maar nu heb ik vanaf de vijfde kilometer om de dik drie kilometer een gelletje genomen. Elke keer goed voor 86 kcal, dus drie per uur levert dan toch echt 250 kcal op. Niet genoeg voor wat je verbruikt maar wel een substantiële aanvulling. Plus nog eens heel constant gedoseerd genomen. Heel tevreden over.

Het werd een mooie dag: prachtig loopweer, een schitterend parcours – niet gemakkelijk want vol valse platten en heuveltjes; ik had het kunnen weten want ik was er voor de vierde keer. Maar ook wel weer lekker dat je dat soort dingen vergeet. Issie iedere keer weer als nieuw, nietwaar?

Met Harm-Jan Klifman en Mel Hoogendijk