Poëtische reflectie op toezicht houden

Toezicht houden

Toezicht houden is afwezige aanwezigheid

of omgekeerd aanwezige afwezigheid.

Waar het om gaat is

dat je niet wilt.

Het gaat niet om jou.

Men weet van je bestaan

je legt jezelf ook uit

wat je doet en waarom.

Maar verder ben je dat kind

dat altijd binnenspeelt.

Wat wel mag, zelfs moet is iets vinden. 

Niet jouw goedkope mening

de prijs van huis en haard

moeilijker dan dat

wat de ander wil.

Niet jij of jullie maar hij of zij

droomt, durft, doet

neemt besluiten, zet

idealen en ideeën om

in waardevolle handelingen

gedrag dat ertoe doet

mensen die 

weten waartoe.

Niet de regel

noch het gemiddelde

tikt de maat

maar het deskundig oordeel

van een hart.

En jij, jij ziet toe.

Je vraagt, vraagt nog eens

en ten derde male

pas weet je of het deugt.

Je kijkt, je luistert

vrij van stemmen in je hoofd.

Leest wat er staat

vraagt naar wat niet.

Je zoekt de overgang

van willen naar moeten.

Je geeft vertrouwen, telkens weer

tenzij blijkt dat.

Als hij of zij het niet weten

ben jij het die het hoort.

Je kijkt, je luistert

vrij van stemmen in je hoofd

en leidt hen terug

over de grens van 

moeten naar willen.

Share