Een verrassing is altijd welkom, zeker als het een leuke is. Deze week had ik er een, of beter: twee. Beide gaan over Cicero leest Covey. Retorica in populaire managementboeken, het boek dat ik eind oktober 2019 via mijnmanagementboek.nl het licht deed zien.
Printing on demand
In dit boek bespreek ik de overtuigingstechnieken die auteurs van managementboeken gebruiken om de lezer voor zich te winnen. In dit onderzoek maak ik dankbaar gebruik van wat de klassieke retorica ons op dat punt heeft geleerd.
Cicero leest Covey is een printing on demand uitgave. Dat betekent dat er geen oplage van is gemaakt die verspreid is over allerlei boekhandels. Er staat geen pallet klaar met bijvoorbeeld 300 exemplaren. Iedere bestelling leidt tot een aparte srukopdracht. Dit voorkomt onnodig gebruik van papier. Stel dat het boek volledig flopt, dan is dat zonde van al die bomen.
Marketing
Er was zeker grote kans dat Cicero leest Covey maar beperkt aandacht zou krijgen. Twee redenen hiervoor. De eerste is, opnieuw, dat het boek is dat als PoD is uitgegeven. Het ligt nergens in winkels op tafels te prijken. Nou ja, nergens is niet helemaal waar want ik kon bij Boekhandel De Kler uit Leiden (met filialen in Voorschoten, Wassenaar en Leiderdorp) een aantal exemplaren in consignatie kwijt. Dat liep best aardig, vond ook mijn contactpersoon in Leiden, ‘zeker voor een managementboek, want de verkoop daarvan gaat grotendeels via managementboek.nl en bol.com‘. Ik had natuurlijk zelf allerlei advertenties kunnen (doen) plaatsen. mijnmanagementboek.nl kan je in allerlei marketingdingen bijstaan, maar je betaalt wel alles zelf. Kortom, de marketing deed ik zelf, via LinkedIn, direct mail, Twitter en Facebook.
Zwarte zwaan
De tweede reden voor de beperkte aandacht is dat ik het vanaf het begin als een niche-boek heb beschouwd, een boek dus voor een beperkte groep van geïnteresseerden. Dat blijkt het ook te zijn ondanks de nominatie op de groslijst voor Managementboek van het jaar. Managementboek Magazine, het blad van de organisator van deze verkiezing, sprak van ‘een zwarte zwaan’ onder de genomineerden. Wel verrassend vond ik.
Over verrassingen gesproken, het wordt hoog tijd dat ik nu die twee recente verrassingen noem.
Misschien is het de lezer niet ontgaan dat het onderzoek naar retorica in managementboeken al een tijdje stil staat en dat ik actief ben met onderzoek naar leesplezier. Dat vind ik een intrigerend verschijnsel, een beetje filosofisch ook wel. Door me daar mee bezig te houden had ik weinig aandacht gehad meer voor de promotie van Cicero leest Covey. En een half jaar na de verschijning stak het covid-virus de kop op en hadden leidinggevenden wel andere dingen aan hun hoofd dan retorica in managementboeken.
Eerste verrassing
Een en ander was te merken aan de verkoopcijfers: die waren al een tijdje nagenoeg nihil. Tot ik deze week weer eens keek op mijn account bij de uitgever en zag dat er opeens weer verkocht werd. Daar werd ik blij van natuurlijk. En ja, dan wil je weten of daar een reden voor is. Dus ben ik gaan googelen naar nieuwe verschijningen van de titel op het wereldwijde web. Echt wijzer werd ik daar niet van. Ik kan er de spontane verkoop er niet door verklaren. Maar er was daar wel de tweede verrassing.
Tweede verrassing
Cicero leest Covey kreeg zowel op managementboek.nl als op bol.com een aantal positieve reviews. Maar surfend op het net kwam ik nog een recensie tegen, ook positief. Ik vond hem op de site boekweittxt.nl de domeinnaam van een tekstbureau. Wil je hem lezen? Je kunt natuurlijk naar de site gaan (https://www.boekweittxt.nl/nieuws/wat-lezen-wij.html), maar ik heb hem vast voor je gekopieerd:
‘In Cicero leest Covey. Retorica in populaire managementboeken legt hij heel veel Nederlandstalige boeken over leiderschap naast de retorische richtlijnen van Aristoteles, Quintillianus, Cicero. Enerzijds de managementboeken ‘van’ goeroe’s als David Allen, Stephen R. Covey en Peters & Waterman die meestal de ‘merchandise’ zijn bij congressen en andere winstgevende producten, en die nauwelijks door de goeroe zelf geschreven zijn. Anderzijds de boeken van managementadviseurs die hun werkwijze en ervaringen met de lezer = manager delen: praktijktheorie noemt Klifman dat.
Houden de auteurs van boeken over leiderschap zich aan de retorica? Ja, grotendeels wel. Maar ik doe het boek te kort als ik dit als conclusie presenteer. Je leert minstens zoveel over de klassieke retorica (logos, ethos en pathos, de standaard opbouw van het juridisch betoog, …), als over de marketingrichtlijnen waaraan een managementboek moet voldoen (één relatief eenvoudig concept voor verandering, in twee à drie uur uit te lezen, metaforen en expliciete vergelijkingen, anekdotes en voorbeelden uit de praktijk, lijstjes, grafische ondersteuning, …)
En dit is dus geen goede samenvatting. Ik heb het boek met veel plezier van voor naar achter gelezen. Daarna begreep ik nog minder waarom managers managementboeken kopen. (Ook de tien factoren waarom ze de doelgroep aanspreken, staan er overigens in.) Maar als je zelf een managementboek wil schrijven, of als je de klassieke retorica aan het werk wil zien in onze tijd, of wil genieten van de lachwekkend vergaande claims en uitspraken uit heel veel van die boeken: lezen!’
ISBN 9789463866262
En ook hier kan ik blij van worden!